คำว่า ตองกง หรือ เดิมชาวบ้านเรียกว่า ต๋อก๋งหรือต๋องก๋ง เป็นดอกของไม้ป่าที่คล้ายๆกับต้นหญ้าสูง
ไม้กวาดตองกง เป็นที่รู้จักกันในจังหวัดอุตรดิถต์ และจังหวัดอื่นๆ ในประเทศไทย ตั้งแต่ครั้ง สมเด็จพระยาดำรงราชานุภาพได้ตามเสด็จสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จเยือนเมืองบางโพ เมื่อ พ.ศ.๒๔๔๔ แล้วนำไม้กวาดที่ได้จากเมืองจีนมาฝากพระศรีพนมมาศ ( ทองอิน ) พระศรีพนมมาศ ได้นำวิธีการทำและวัสดุที่นำมาใช้แล้วนำชาวบ้านมาฝึกหัดทำ เพื่อใช้ในบ้าน และนำไปเป็นของฝาก เพื่อให้ผู้รับรู้สึกว่าเป็นของดีไม่ใช่ของต่ำ จึงนำผ้าแดงตัดเป็นชิ้นเล็กๆ สอดหรืดผูกไปกับปลายไม้กวาด ดังนั้นไม้กวาดตองกงมีผ้าสีแดงติดอยู่จึงเป็นเอกลักษณ์ของไม้กวาดเมืองลับแล
ซิ่นตีนจก เป็นซิ่นพื้นเมือง ที่งดงามมีลวดลายสวยไปอีกแบบหนึ่ง ซึ่งไม่ซ้ำกับที่อื่น มีการทอและ จำหน่ายที่อำเภอลับแล 
ประวัติความเป็นมาของกลุ่มชนทอผ้าซิ่นตีนจก อำเภอลับแล พบว่า ตำนานที่กล่าวถึงความเป็นมาของกลุ่มชนมี 2 ตำนานคือ ตำนานการเกิดเมืองลับแล และตำนานสิงหนวัติฉบับ ลาลูแบร์ทั้ง 2 ตำนานชี้ให้เห็นความเป็นไปได้ว่า กลุ่มชนทอผ้าซิ่นตีนจกอำเภอลับแล ประกอบด้วยกลุ่มชนชาวไทยวน ที่อพยพมาช่วงสมัยพระเจ้าตากสิน จนถึงราวสมัยสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว และกลุ่มชาวลาวที่อพยพมาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศลาว แถบหัวพัน แขวงซำเหนือ และเมืองพวน แขวงเชียงขวาง ชาวลาวกลุ่มนี้คือ ไทพวนและไทเหนือ ซึ่งเคยอาศัยอยู่ในหลวงพระบาง หรือเวียงจันทน์
ขนมเทียนเสวย มีรสชาติที่อร่อย หวานหอมนิยมเป็นของฝาก มีจำหน่ายที่ บ้านกนกมณี ๑๖๕/๒ ถนนบรมอาสน์ อำเภอเมือง (รั้วติดกับ โรงแรมสีหราช) โทร ๐ ๕๕ ๘๓๒๘๖๒ ,๐๘๖ ๕๙๑๐๔๓๒
